Claudia’s maand – juli

Groei-Weer

Regen…zon…regen…zon…Dat is wel de “Hollandse” zomer van dit jaar. Eigenlijk vind ik dat niet zo erg hoor, ben namelijk helemaal geen fan van een hittegolf. Dat is zelfs mijn minst favoriete weer..temperaturen (ver) boven de 25 graden of nog erger boven de 30 graden. En dat voor langere tijd, waarbij het ‘s nachts niet koeler wordt dan 18 graden. Nee, ECHT geen fan van. Je kunt niet veel, je doet niet veel maar er moet wel gewerkt worden dus niet leuk! Doe mij maar deze zomer dan!

Met dit weer groeit natuurlijk wel ALLES als n gek…ook het onkruid, mja dat hoort er nu eenmaal bij. De tuin vindt het heerlijk, alhoewel sommige planten ook wel zoiets hebben, nu zijn we even klaar met die regen. Maar na regen komt meestal zonneschijn en daar houden de planten ook weer van.

‘s Morgens lekker buiten aan de koffie vind ik ook altijd wel een goed begin van de dag dus daar zijn we altijd wel voor te vinden. De nieuwe (groente) plantjes doen het ook goed, de 1e sperziebonen oogst is binnen! De gekweekte zonnebloemen staan her en der in de borders en steken er boven uit, zo leuk om te zien!

Met MINI naar de “dokter”

Op een donderdagmorgen sta ik buiten even na te kletsen bij een van mijn klanten; die plots zegt: “je motorkap zit scheef” Ik: “ehh, huh? hoe kan dat dan? ” We komen niet echt tot een oplossing, want tja je gaat van alles denken natuurlijk. Dus tijd om even naar de MINI dokter te gaan. Ik kon gelijk vrijdag terecht dus dat was wel fijn.

Terwijl ik MINI (die ik “Mickey” noem) naar de behandelkamer zie gaan, loop ik even de naastgelegen showroom in. Even kijken naar al dat leuke MINI spul, hallo zeggen en een koffie-tje doen. Na ca 20 minuten wordt ik geïnformeerd dat MINI weer gefixt is; Zn mond gaat weer goed dicht en er was verder niks ernstigs gelukkig! Dus gaan Mickey en ik weer lekker op pad! Thanks Keram Maastricht!

Buurbomen

In het blog van maart dit jaar vertelde ik al over het weghalen van een coniferenmuur door een van de nieuwe achter/zij buren. Nu was het tijd voor nog meer plaatsmaken door de volgende buurman. Hier gingen een hoop bomen weg, tot ons groot plezier. Niet dat we iets tegen bomen hebben, want dat is zeker niet het geval, maar wel tegen bomen die een meter of 4 overhangen in onze tuin, die (zon)licht weghouden en waarvan we een hoop bladeren elk jaar in onze vijver hebben liggen.

Deze buurman had een firma ingehuurd die iets minder secuur waren dan die bij de andere buren. Met bijna grof geweld bijna de takken en bommen eruit gerukt. En dan is het dus eigenlijk afwachten totdat het mis gaat. Ik stond erbij en keek erna toen een grote tak knakte en bovenop onze pruimenboom terecht kwam. Nja ik was eigenlijk nèt een filmpje aan het maken.

Maar ja, je doet er niks meer aan, de pruimenboom was al in slechte conditie omdat ie al jaren in de schaduw stond van al dat “buurgroen” dus dit was de figuurlijke druppel. Niet meer te redden, dus we hebben ‘m eruit gehaald en het hout wordt gedroogd.

Tapas op locatie

Tapastijd! met la BFF! de 1e keer uit eten sinds ..tja sinds wanneer eigenlijk. Nja voooor Corona in elk geval, en misschien zelfs eind 2019. Dusss dat werd weer ns de hoogste tijd. Op een donderdagavond lekker gezellig na het werk naar Heerlen. La bff was al eerder met de trein richting de city gegaan en ik heb haar ‘s avonds weer met de auto thuisgebracht.

We gingen dus tapas eten..bij La Cubanita. Lekker steeds via een app op je telefoon alles bestellen en dan wordt dat aan je tafeltje bezorgd. Super handig! We proberen van alles en nog wat en hebben het reuze gezellig. We hebben ook verder niks te klagen, maar enkele andere gasten aan het tafeltje achter/naast ons, blijkbaar wel, want er volgde nogal wat commentaar tegen de bediening. Van teveel Jus d’orange in een alcoholvrije cocktail tot aan de hoeveelheid saus bij de nacho’s en de snelheid waarmee de gerechtjes neergezet werden.

Natuurlijk mag je je melden als er iets naar wens is, maar je kunt het ook overdrijven. Geniet gewoon van je avondje en van al het lekkers. En gaat het eens niet 100% vlekkeloos dan niet gelijk zo miepen of vooral weten wanneer het goed geweest is. Maar ok, wij hebben een top avondje gehad en gingen bijna als laatste de tent uit. Want hoe laat het ook is, een kopje koffie/espresso én een dessert dat slaan we echt niet over hahah.

Water…

Water …we hebben het nodig..maar in dit geval was het op zn zachts uitgedrukt tè veel van het goede. Wat een drama gebeurde er in Valkenburg en omstreken vanaf woensdag 14 juli!

Die bewuste woensdag viel het de hele dag al met bàkken uit de lucht. Zowel in Belgie, Duitsland en hier in Zuid-Limburg.
Ik was zelf onderweg die dag naar klanten en moest als laatste nog van Klimmen naar Voerendaal. Voor het geval je niet zo bekend bent, dat is een afstand van 3,5km (ca 5 minuten). Ik ben er uiteindelijk die dag niet meer aangekomen en heb er 1u20min over gedaan om weer thuis te geraken via een omweg. Overal stond water en waren toegangswegen veranderd in beken. Dus je snapt dat ik toen al blij was dat ik hoog en droog thuis zat.

Donderdag de 15e..ik werd ‘s nachts al wakker met barstende hoofdpijn en die werd er niet minder op toen ik beelden voorbij zag komen uit Valkenburg en omgeving. Een vloedgolf nja zeg maar een soort Tsunami die al in Duitsland begon, had ervoor gezorgd dat het o.a. bijna het hele centrum in een wildwater hel veranderde. Wat een drama, vreselijk voor alle betrokkenen.

De beelden kennen jullie wel, nog steeds heftig om te zien. Wild stromend water door het oh zo bekende Valkenburg. Veel bekenden, klanten, collega’s van le husband etc. zijn betroffen.
Ook al zegt ie dat het heel normaal is om te helpen, maar Le husband heeft zich (samen met collega’s) enorm ingezet om een collega te helpen waarvan het huis voorlopig niet bewoonbaar meer bleek. Ze hebben spullen uit de smurrie gehaald, keuken en vloeren gesloopt, opgeruimd en geholpen om het gezin te verhuizen naar een tijdelijk onderkomen.
Mijn klanten in Valkenburg bleken uiteindelijk nog “geluk” te hebben gehad dat op 5cm na niet alles onder water stond en dus een hoop gespaard is gebleven.

Maar is er nog steeds een hoop nasleep en leed overal hiervan. Ik hoop dat uiteindelijk iedereen weer op zn pootjes terecht komt en dat dit nooooit meer gebeurd want dit wil echt niemand meemaken.

Toen ik uiteindelijk (na dagen) weer in Valkenburg kwam en de geul kabbelend zag stromen, is het zo onwerkelijk. Je weet wat er nog niet zo lang geleden gebeurd is en wat er nog gaande is, maar de toevallige voorbijganger zou het – als ie het niet wist – helemaal niet in de gaten hebben wat zich hier heeft afgespeeld.

Allcrea @work…

Wederom moest er natuurlijk ook gewerkt worden en zo heb ik weer heel wat besprekingen gevoerd, digihulp geleverd, websites gemaakt en bijgewerkt, product-foto’s gemaakt, laptops uit elkaar gehaald (en ja ook weer in elkaar gezet) etc. etc.

Claudia’s tip: wat helpt tegen fruitvliegjes ?

Verder nog wat?

Altijd he, dat weet je inmiddels wel! Zo ging ik voor de 2e vaccinatie naar het Mecc (wederom zonder uitleg of discussie: ja ik heb gekozen voor een vaccinatie), keken we formule 1 wedstrijden en de Tour de France, kocht ik nieuwe sneakers. Ook ontdekte ik een nieuw soort ijsje (nja voor mij was het nieuw) en probeerde ik wat nieuwe selfie filters uit. Oh ja en tijdens het opruimen bij mam vond ik een oude prijscourant (van de effectenhandel in Amsterdam) van maandag 31 januari 1938, waarin de geboorte van een prinsesje werd gevierd…prinses Beatrix!.

Wat stond op het menu?

En wattt hebben we dan gegeten? Nou vanalles en nog wat weer deze maand. Buiten de avg (aardappelen/vlees/veggie/vis/groeten) wat er altijd wel bij zit hadden we nog o.a. de volgende zaken op het menu:

• Buffalo Nachos met cripsy chicken en guacamole
• Gele tomaat/paprikasoep met clubsandwiches
• meatball spaghetti
• tom kha kai (thaise kippensoep)
• gyros met tomatenrijst en salade
• (weeer) Pokebowl

Verder sluit ik als gewoonlijk weer af met wat fotootjes!